Turanı görürdüm gençlik rüyalarımda
Dost rüzgârlar eserdi nazlı
Mayın korkusu olmazdı dağlarda yaylalarda
Güle oynaya gezerdi canlar analı kızlı
Pasifik kıyısında bir bayrak dalgalanırdı
Al renkli, aylı yıldızlı.

Turanı görürdüm gençlik rüyalarımda
Azerbaycan’da Vahabzade seslenirdi
Türkistan’da Çolpan şiir okurdu, yazardı
Ey, dağları göklere selâm veren büyük ülke,
Niye senin başında kara bulutlardan bir gölge? diye sormazdı

Düğünler, dernekler kurulurdu her gece
Kavuşurdu sevenler
Nazar değmesin diye dualar okurdu
Türbelerinden başını kaldırıp erenler.

Bosna’da bir bebek ağladı mı
Yakutistan duyardı
Her can bir vatandı
Her can diğerine candı
Bütün çiçekler üşenmez
Mutluluk kokardı.

Turanı görürdüm gençlik rüyalarımda
Üç beş kuruşun hesabı yapılmazdı beyinlerde
İhaneti silerdi bakışlar sözlüklerden
Dede Korkut’un mertliği çarpardı yüreklerde
Kendinizden başkasına inanmayın derdi bir Ak Saçlı Bilge
Sakın ha
Birilerine hoş görünmek için şu ölümlü dünyada
Sakın ha güzelim haritaları parçalamayın…

Nehirler berrak akardı her mevsim
Bütün yollar sevda tüterdi
Taş sevilirdi, toprak sevilirdi, dün sevilirdi, yarın sevilirdi
Herkes kendine güvenir
Karşısındaki bilirdi.

Yanlış rüyalar görmüşüm şimdi anladım
Uzaklara bakarken yakınlar parçalanmış
Yeter
Yeter ey ayağımı üzerine sağlamca basamadığım vatan
Bıkmadın mı her düşen gülde beni yıllardır yeniden ağlatmaktan…