GİTME(ME)LİSİN...


Sevdiğimle hazan bahçelerde dolaşıyorduk. ona şöyle seslendim:


Bahçeler de hazan olur
Gönülleri yazan olur,
Sen benim olunca,
Mezarımı kazan olur...

Sevdiğim şöyle cevap arz etti.

Gönlüme yazılan sensin,
Yüreğime kazılan sensin,
Sen ellere gittiğinde,
Damarlarıma sızılan sensin...

Devam ettim:

Leyla gibi aşıksın bana,
Mecnun gibi çıkam dağlara,
Sen gönlümde oldukça
Gitmem asla ellere...

Sevdiğim:

Gitme(me)lisin bu diyardan,
Nasıl geçersin bu yardan,
Zindan olur tüm kalbim,
Bağlıyım sana bu candan...


Şöyle mukavele ettim...

Gitme(me)liyim bu diyardan,
Sorarsın beni cellattan,
Bu yalan dünya beni eritti,
Kalkmasın ellerin semadan...

Sevdiğim hüzünlü bir şekilde şöyle inatlaştı ve sürdürdü.:

Ah sevdiğim ah
Yanarım ki vah vah,
Bu kalbim sana sevdalı,
Babam bilirse eyvah!

devamını getirdim:

Ben yanıyorum dün ü günü;
Asılacağım meydan önü,
Toprağıma gül getir,
Kurutma sakın suyunu...


DEVAMI GELECEK...