Mahşer kalabalığında kaybettiğim ellerinin kokusuymuş cennet..
Yokluğunda alev alev yanınca anladım..


Ne zaman öpsem avuçlarından
Silinirdi sanki günahlarım..


Onlar bilmezdi kadın..
Yalnızlığımın bana tanıklık ettiği yerde
yüzyıllarca gizlerken gözyaşlarımı,
bilmezlardi geri dönüşü olmayan yollarda kayboluşumu..


Bilemedim kadın..
Yokluğunda adının geçtiği her yerde tanrıya yeniden inanacağımı..


Her kaçısımda düşerken ortasına..
Tövbe işlemezmiş aşk’a..

Affet
Günaha bulanınca anladım..


Sana iyi bak kadın..
Sana..
İyi bak..

Ben..
Burada..
Mezar sessizliğine kaparken gözlerimi..
İyi bak sana..


Bakışların hangi vakit değse başka adamlara..
Bana kapa gözlerini..


Adım hala geçiyorsa cümle aralarında
Bir daha..
Bir daha bağışla..


Hani soyunurdum ya güneşe sarı saçlarında,
Şimdi neden üşüdüğümü anladım..