şimdi göcekte olmak var
zincirleri kırıp cennete dalmak var
bir avuç mutluluğu
en serseri halinle
kana kana yudumlamak var
kim istemez ki, şöyle kalabalığın debdebesinden, bu itiş kakıştan
bu keşmekeşin içinden bir an sıyrılıp huzura doğru koçmayı kim istemez ki
yok ama, biz insanoğlu acı çekmeyi, sıkıntı çekmeyi, başkaları için yaşamayı alışkanlık haline getirmişiz
biraz da bizim ülkenin insanına vergili kendisi için yaşayamamak
elindekiyle yetinmek, razı olmak, susmak ve boyun eğmek, bunlar bu ülkenin halkına vergili
daha doğrusu yüreği temiz, insanlara bencilliği bilmeyenlere, fazlasını istemenin aç gözlülük olduğunu düşünenlere vergili,
zaten demişsin

abdurrahimin en serserisi
yaşamak hiç değilse minnacık bir dilim
gönlünce tek başına
minnacık bir dilim en tatlı yerinden
keyifle yaşlanmak var

illa ki
mutlu olmak için ya deli
ya da biraz serseri olmak gerekiyor
ama doğuştan olması lazım, genlerinde yoksa, yapamazsın, sonradan kendini deliliğe ve serseriliğe vurursan yutmazlar, taşlarlar seni:))

çok güzel bir şiirdi, keşke dedirten türden
neyse hayal etmekte güzeldi
teşekkürler dost, saygılarımı ve selamlarımı bırakıyorum sayfana