Sen bu şehirde,
Kalabalık gibisin.
Kimsenin hatırlatmasına gerek yok!
Hatıralarımda saklısın...

Sabahları,
Doğmayan güneşe,
Açmayan güllere,
Ne çok sitem etmişim.
Kaç kıştır başımda dolaştı,
Kara bulutlar,
Zifir geceler,
Uzar gider.
Sabah olmadı gözlerim de
Yine çok öfklendim,
Şu yüreğime.

Sen,
Bana kalbim kadar yakın,
İki kalbin arasında ki
En kısa yol sevgi gibi.

Sevdasın da bencil sevgili.
Sevmek susmak değildir,
Suskunluğum,
Nasıl haykırıyor bak!
Aşkımı içimde saklayıp,
Gözlerimden akan yaşa da bakma
Senin gidişine değil...

Sensizken,
Sensizliği de sevmiştim.
Yalnızlığını hissettiğinde
Elini kalbine koy,
Ben hep orada olacağım.
Sanma ki attım yüreğimden
Kimseye veremedim yerini.
Gelsen bile almam içeri.
Çok geç!
Beklemiyorum gelmeni.
Yollarını kapattım,
Ben bitirdim.
Son noktayı koydum...!

Alıştım yokluğuna,
Sana değil sevgilerim.
Hiç bir mevsimde,
Çok sevmeyeceğim artık.
Daha az seversem,
Kendime acımam.

Şimdi,
Yalnız yürüyorum,
Sarmaş dolaş gezdiğimiz yollarda.
Sana giden yolu aşıyorum,
Düşsem de yorulsam da...

Gün geliyor seni sevmekten.
Acılarımı,
Mutluluğumu,
Son harmanında sevdanın,
Kaç kez topladım
Hasatını yaptım aşkının.
Git,
İş işten geçmeden,
Günahıma girmeden
Kızmaz bu yürek sana.

Gölgesiz mutluluk olmaz.
Bencillik yalnızlığa götürür.
Kalemim de derman kalmadı,
Tükendi bitti seni yazmaktan.
Son noktalı yeri ........?
Boş bırakıyorum!

Esin Çevikoğlu