ER KİŞİ NİYETİNE

Kırmızıçizgiler vardır
Her gün beyaza mahkûm edilir
Göğüsler kabararak söylenir
Kafa tutulur erişilmez sanılan dağlara tepelere
Söyleyenin bile meçhulken inandığı
Ben çizdim der biri çıkıp meydana
Gönlünce sınırları taptaze değiştirir kanla çizilmiş
Sesi çıkmaz aslan yüreklilerin
Bükülmez bilekler bükülür
Buruşmuş kâğıtlar gibi
Mahkûmu olurlar yazılamayan sözlerin
Dillerden istenmeyen harfler dökülür.

Derileri kösele olmuş mermiler
Kan yağdırır Mehmetlere
Bir parmak toprak altına saklanmış ölümler kan kusar
Ayak kusar, bacak kusar, göz kusar
Yüzlerde bir maske içi nefret dolu
Masumca gülümser insanlık dostluk, kardeşlik diye
Yapmacık bir hüzün kusar
Verdikçe doğumları artar tavizlerin
Kurumuştur nasılsa kanı
Karnından kurşun yemiş bebek yüzlerin.

Birileri hâlâ kuma gömmüştür başını
İnsanlık, kardeşlik, barış, dostluk türküleri çığırır gözleri kapalı
Yüz yıllık planı uygulamaktayken tek dişi kalmış canavarlar
Muallâkta kalan bir hitabe haykırır çılgın gibi: “Ey Türk Gençliği! ”
Gafletin dalaletin ve hıyanetin kol kola gezdiği diyarlarda
Bir yan ölmüştür çareleri öldürdüğümüz gün
Eller duaya kalkar çaresiz, suskun
Geri dönüşü yoktur verildikçe verilenlerin
Bayrak kudurur, toprak kudurur
Kendi kendini kelepçelemiş eller süklüm püklümdür
Devamlı oturur
Ezan sesi duyulur bir yerlerden
Yanlışlar omuz omuza verip saf durur
Kan rengini boyamıştır dostlar
Beyaz çizgilerden bir düzen kurulur
Yıkanmamış cenazeye sadece bakar gözler
Ve hocanın sesi duyulur
Er kişi niyetine
Er kişi niyetine
Er kişi niyetine
Ceset musalla taşına gömülür.

Turgut Uzdu




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.