Her sabah, sarı saçlı bir çiçek açar.
Kâh kasımpatı, kâh yaralı bir lâle olur an.
Mevsimler karışır birbirine,
Köpekler duyarım aya uluyan.
Hüzzam bir şarkı yükselirken radyodan
Mavi yalnızlığını kuşanır zaman.
Rüzgâr,saçlarıyla avutur gönlünü sarı çiçeğin,
Ben bir yol bulamam çekip gideceğim.
Sol böğrümde bir sancı büyür,
Kuş uçuşu mesafeler uzadıkça uzar.
İçimde toynakları yaralı taylar,
Hep sarı saçlı sabahları beklerim,
Yüregimin yükünü;
Sabırla; kehribar tesbihime yüklerim.
Yarım kalan hayalllerimde
Yalnızlığın şarkısını bestelerim.

Obruklardan yeni çıkmış sözcüklerim;
Terlerken ağustos sıcaklarında.
Ben sağrısı ıslanmış bir kula atla,
Her saniye (O) na sefer eylerim.
Bu minval üzere geçerken vaktim.
Gün uzar, saatler asır olur da.
Erguvan akşamlarda boynumu büküp,
Sarı lâlelerin açacağı sabahları özlerim...
Ankara,06.12.2006