6
Yorum
0
Beğeni
3,7
Puan
2238
Okunma
Soğuk günlerin
kendilerinden daha soğuk adalarında
sarılı morlu sokaklar olur
kaldırım üstlerinde binlerce yaprak
sırf ona bir şeyler çağrıştırmasın diye
yolunu değiştirir durur öylesine biri
çocuk desen değil
kadın desen hiç olmamış
biri
yere düşen yapraklar
düşen başka yaprakları taşır
denizin dibinden su yüzüne çıkmış şahane inciler gibi
kıskanır biri
şarkı söyler
sanır ki sesi unutturur incileri
dünyanın daha önce kimseye söylenmemiş
en güzel şarkılarına
gözlerini yumup
birer birer
önce çok yüksek sesle
alaka uyandırmadıkça kısılarak
başlar
açılınca gözler
siyah çöp poşetinden bir paket
’buyrun bu kalbiniz, verdiğimiz rahatsızlıktan dolayı özür dileriz.’
şarkılar bitmez.
inciler de.
5.0
67% (2)
1.0
33% (1)
Cevap Yaz