Usta bir sarraf inceliğiyle
sivriltim kalemimi
duygulu şair yüreğine eş
bembeyaz sayfalar önümde
vahiy bekleyen peygamber sabrı gibi
kaynar,volkanik kelimeler
içimde
dışa vurulacak söz çok.


Antikor duyarlığıyla ayaklanmış
diğer elimde silgi
silmekte yazdıklarımı bakmadan cılızlığına
demoklesin kılıcı gibi
gücünü otosansürden almakta
ya uymamakta
ya zayıf kalıyor ifadede
kibar kelimeler,lügatta
ne b_ktan bir dünya bu,diyesim gelir
ağır basar nezafet yanım
der ki yok.


İkilem içindeyim içtimai hayatta
içebakış,içekapanış,idealizm,realizm
binmiş,gidiyor birlikte,aynı ata
ne güdebiliyorum deveyi
ne gidebiliyorum bu diyardan
ne serden geçebiliyorum,ne yardan
yağma hasanın böreği konsa önüme
zil çalsa da midem,gururum fısıldar
sakın ha! olsun daim gözün tok.


Nihayetinde
es geçip tüm stratejiyi
inceldiği yerden kopsun
diye çekerek ipi
haykırasım gelir orman kibarı gibi.

"_Dışa vurulacak söz çok
nezafet yanım,der ki yok
miden aç olsun,gözün tok
bu nasıl denklem,psikolog?"

........

Ey Dünya!
az daha sivriltip kalemi
fırlatsam,ok niyetine
durdursa şu elemi,ikilemi
saplanıp da kaba etine.



kutbo
Adana.17.02.2009