İnsanlar eğriyi, doğruyu bilse
Tanrının günahkar kulu olmazdı
Zengin helalinden çalışıp alsa
İnsanların çalan, eli olmazdı

Vicdan mahkemesi herkes de varda
Tarafsız hakimi, savcısı ner de
Çalınanlar derman olsaydı derde
Gözümüzün akan, seli olmazdı

Bu dünyanın sonu derin bir kuyu
Tanımaya yetmez bizde beş duyu
Herkes de olsaydı vicdan sağduyu
İnsanın sahtekar dili olmazdı

Günahı işlerken ayağım, elim
Bu suçu saklarken ağzımda dilim
Eğitip de bizi, çözseydi ilim
Başların dökülen teli olmazdı

Yardıma çıksaydı dünyada ki yol
Gözü doyururdu servet, para pul
Böylesine, nankör olmasaydı kul
Toplumun yetimi, dul’u olmazdı

Bu düzen böyledir yıllardan beri
"Menfaat" peşinde her köyü şehri
Kalmasaydık iki kemik bir deri
Zenginin elinde yal’ı olmazdı

Necati emeksiz kurarsan hayal
Her gece çalarsın rüyanda kaval
Arılar çiçeğe verseydi zeval
Bol kepçe yediği balı olmazdı


Necati KEÇELİ
İZMİR