Bugün mahallede bir sessizlik var
Kimsenin yüzü gülmüyor
Akşam olmuş kimse eve gitmiyor
Bizim evin önü kalabalık
Ben geçiyorum aralarından
Kimse beni görmüyor
Eve giriyorum ağlıyorlar
Bir taraftan kuran okuyorlar
Yerde biri yatıyor
Üstüne beyaz çarşaf örtmüşler
Baş ucunda ağıt yakıyorlar
Ne oldu diyorum cevap alamıyorum
Annemin yanına gidiyorum
Kim öldü anne diyorum
Annem ağlamaktan yorulmuş bir halde
Oglum oglum diye ağıt yakıyor
Ben ayaktayım abim ve kardeşimde ayakta
Ama onlarda ağlıyor
Sonra ismim geçiyor bir toplulukta
Daha gencecikti çekti gitti
Hüseyin iyi biriydi diyorlar
Ben birden bire ürperiyorum
Geçen isim benim ismim
Ama ben ölmedimki diyorum
Kimseye sesimi duyuramıyorum
Sabah oluyor hoca sela veriyor
Ahmet oglu hüseyin vefat etti diyor
Cenazesi öğle namazına munakıp
Çiğli merkez camiden kaldırılacaktır
Mevla rahmet eyleye diyor
Evin önünde kalabalık gittikçe çoğalıyordu
Acaba ben gerçek degilmiydim
Sahiden ölmüşüm galiba
Bu gözyaşları benim
Bu ağıtlar benim içinmiş
Sevenlerim beni yolcu etmeye gelmiş
Ben ölmüşüm
Tüm bunları gören benim ruhummuş
Toprağa konup üstüm örtülünce
Herşeyi anladım yani ben ölmüşüm