Dün gece,uyuyordum,
Hiç durmadan sağıma,soluma dönüp duruyordum,
Mahşeri kalabalığı orda görüyordum.
Alçaktaaan kırmızı renkte,bir helikopter uçuyordu,
Fazla havalanmıyordu.
Siyah elbiseli bir adam el sallıyordu.
Hem gülüyordu,sanki biraz da üşüyordu.
Mahşeri kalabalık,onun yere inmesini bekliyordu.
Adam gibi adam,yiğit adam geliyor diyordu.
Hava çok soğuktu,herkes soğuktan donuyordu.
Ama hiç kimse donduğunu,belli etmiyordu.
Çünkü çok sevdikleri Muhsin YAZICIOĞLU geliyordu.
Bense hala uyuyordum,hatta uyanmak bende görmek istiyordum.
Bir taraftan uyanmak,bir taraftan da uyanmamak istiyordum.
Kendi kendime acep rüya mı gerçek mi?diyordum.
Gerçekse sevineceğimi,rüyaysa üzüleceğimi biliyordum.
Gözlerimi yavaaş,yavaaş açıyordum,
Yatakta olduğuma,gerçek değilde rüya olduğuna üzülüyordum.
Hala rahmetli muhsin abimizi bize,gelecek dönecek diye,
Kendi kendimi teselli ediyordum.

Çok değerli Muhsin YAZICIOĞLU rüyalarımızdan çıkmıyor.ALLAH tekrar rahmet etsin.Mekanı cennet olsun.Dualarımızı öyle insanlardan esirgemeyelim.