Nine’me

Yağmurun yağmadığı çöllerde
ah bir yağmur olsaydım
yağsaydım deli deli
gül kalbine dolsaydım...

Ipıssız kırlarda
al bir çiçek olsaydım
açsaydım bir kuytuda
her sabah gelip koklasaydın...

Uzak dağların ardında
yapayalnız bir çocuk olsaydım
bir kır çiçeği kokusunda
her sabah sana şiir okusaydım

Yağmur olup üzerime yağsaydın
rüzgar olup saçlarımı okşasaydın
hayal dünyasında hayaller kurup
hep dizinde uyusaydım...

Ah ki, çocuk olsaydım
hep yanında kalsaydım
yavru bir güvercin olsaydım
hep sana uçsaydım
nazlı bir su gibi ırmaklardan
hep sana aksaydım
çıkıp gökyüzüne yıldızlar gibi
hep yüzüne baksaydım

Ah bir çocuk olsaydım
doldurup mavileri içime
kırlarda koşsaydım
nazlı bir pınar gibi
su verip bağrı yanmışlara
mavi nehirlerde durulsaydım
dünya mutluluğa
ben sevgine doysaydım

ah bir çocuk olsaydım
zamanı durdurup
hep yanında kalsaydım
öpseydim yanaklarından,
dünyayı öper gibi...
şefkatine sarılsaydım
dünya mutluluğa
ben sevgine doysaydım

dünyada savaşlar olmasaydı
açlıklar olmasaydı
kötülükler kalmasaydı
dünya mutluluğa doysaydı
ben sevgine doysaydım

ah bir çocuk olsaydım
göz yaşlarımı sevgine gömüp
çiçeklerden çaldığım hayal tozlarını
yüreğine serpseydim
çıkıp gelseydim uzak diyarlardan
hep beni sevseydin
dünya mutluluğa doysaydı
ben sana doysaydım

...../
Gittin ansızın
ben hep 11 yaşında kaldım
sonsuz bir özlem
bitmeyen bir dostluk
unutamayacağım bir sevgi
binlerce tebessüm bırakarakp bana
devlerin masalında bir başına bırakıp
gittin....