Hak aşkına yanan nice aşık var
Yüce hakkı anar Âşık Lüzumsuz
Gönüllerde sönmez nurlu ışık var
Işık olur yanar Âşık Lüzumsuz

Yüreği benziyor gökteki aya
Yürüyor durmadan gün saya saya
Böyle aşık nadir gelir dünyaya
Kibirliyi kınar Âşık Lüzumsuz

Nice engelleri böyle aşmıştır
Yüreği ilhamla dolmuş taşmıştır
Onda ki kültüre aklım şaşmıştır
Yaylalarda pınar Âşık Lüzumsuz

Sadık kullarında bulunmaz çalım
O koskoca orman ben kuru dalım
Ondan ilham alıp kalbe saçalım
Derin köklü çınar Âşık Lüzumsuz

O gönülde altın bende bir pulum
O Hak sevdalısı ben aciz kulum
O ilim deryası benim okulum
İlim irfan sunar Âşık Lüzumsuz

Ulaşmam imkansız ilim dağına
Keşke girebilsem gönül bağına
Otura bilseydim onun sağına
Zikir çeker döner Âşık Lüzumsuz

Hak cennetine kor böyle aşığı
Helal lokma taşır onun kaşığı
O gönülde köşktür bende eşiği
Yanıp yanıp söner Âşık Lüzumsuz

O deniz deryadır ben küçük damla
Şiirler söylüyor aşkla ilhamla
Hak ödüllendirsin yüksek makamla
Bir gün mutlak onar Âşık Lüzumsuz

Zeki Tombul sever doğru kulları
Hakka gider âşık kulun yolları
Sadık yapar arı gibi balları
Çiçeklere konar Âşık Lüzumsuz

Zeki Tombul

----------------------------------------------

BÖYLESİ DOSTLARA GURBAN LÜZUMSUZ


EYVALLAH GARDAŞIM EYVALLAH EY CAN
BÖYLESİ CANLARA GURBAN LÜZUMSUZ
BU CANDA BEDENDE GEÇİCİ MİHMAN
BÖYLESİ DOSTLARA GURBAN LÜZUMSUZ

HAKKIN İZNİ İLE OKUYUP YAZAR
İLMİN IŞIĞINDA YOL AZAR,AZAR
EY ZEKİ GARDAŞIM DEĞMESİN NAZAR
BÖYLESİ DOSTLARA GURBAN LÜZUMSUZ

EREN MECLİSİNDE POST OLDUM ÖNCE
HÂKKA,HAKİKAT’E DOST OLDUM ÖNCE
ÜSTATLAR ÖNÜNDE AST OLDUM ÖNCE
BÖYLESİ DOSTLARA GURBAN LÜZUMSUZ

ŞU NEFS’İ YERLERE ÇALDIM DÜŞÜNDÜM
ALEMDEN İBRETİ ALDIM DÜŞÜNDÜM
KAFAYI YILLARCA YORDUM DÜŞÜNDÜM
BÖYLESİ DOSTLARA GURBAN LÜZUMSUZ

BENİMDE ÇİĞ YANIM ELBETTE VARDIR
BEN İLE BENCİLLİK UTANÇTIR,AR’DIR
GERÇEK AŞIKLARIN SEVDASI ZÂR’DIR
BÖYLESİ DOSTLARA GURBAN LÜSUMSUZ

UZATTIM GALİBA YİNE BEN SÖZÜ
AÇIK OLSUN GARDAŞ SENDE KALP GÖZÜ
LÜZUMSUZ DİYORKİ BU SÖZÜN ÖZÜ
BENDE BU "ZEKİ"YE GURBAN OLURUM.........Aşık Lüzumsuz