1.

Tabut içinde ’hayal ettim’ kendimi
Giydim sonra yakasız beyaz gömleğimi
Yıkadılar beni,temizlediler...
Üzerime yeşil çarşafımı gerdiler..!

Yeniden koydular beni,tabuta..!
Bir kalabalık arkada,bir kalabalık altımda
Kimi ağlıyor,kimi gülüyor arkamdan,
Ruhum onları izliyor tabutumdan....!
-Ne yaptığını bilmeden...!

Ve koydular beni en sonunda zafer arabama
Selamlıyorum,seveni,sevmeyeni,bırakarak arkamda
Yanımda iki kişi tutuyorlar küflü tabutumu...!
Bir rüzgar zerresi,havalandırıyor yeşil örtümü..!

Ve yollar çıktı,en sonunda köyümün toprağına
Toprağımın üstündeki o yaşlı hana...!
Üstünde yosun var,musalla taşının...
Ağacın gölgesinde -ne güzel bir portre..!

Kalabalık besmeleyle koydu,beni yosunlu taşa
Beş kişi durdu başımda,elleri tabutta..!
Dostlar baktı,solmuş yüzüme...!
Kimi güldü,kimi üzüldü halime,
-Sanki ben değildim ’o’..!

Biraz zaman geçti ve vakit geldi...
İkindi okundu,taşta ilk ve son kez...
Namaz kılındı,bekledim musallada tabutumu,
-Sanki ben değildim ’o’..!

Ruhum sabırsızlandı,bir an...
Vermek istedi hesabını hemen o an!
Ve Allahu ekber denildi,
Önde tabutum,arkamda hoca ve halk...
Tabuttaki bana niyet edildi..!

Ruhum bir gökte bir yerde...!
Namazını uzak bir köşeden izlemekte...
Namazda bitti,yapıştı bölük tabutuma...!
Ve artık sona gelindi...!

İki kişi atladı,yatacağım mekana
Ve bedenimi indirdiler,yavaşca oraya,
Önce başımı sonra ayağımı çözdüler..!
Dualarla üzerime tahtaları çektiler...
Burası ne kadar da soğuk..!

Son tahtayı koymadan girdim kabrime,
Dinledim karanlıktan,kazma kürek sesini..
Dinledim,amin amin diye inleyen dilleri
Ve bir sessizlik çöktü üzerime..!

Anladım ki! kimseler kalmamıştı ortalıkta...!
Biraz bekledim! belki bir belki iki nefes
Ve bir yerden bir ses geldi..!
Ruhum hemen yanımda ki cesede girdi!

Panikten vurdum başımı tavana..!
İşte anladım öldüğümü en sonunda..!
Ve melekler geldi,sınav başladı...! ! ! !
Kabir içinde hayal ettim kendimi...! ! !

2.
’kabirden sonra ikinci kısım’



Ve melekler geldi sınav başladı! ! !
Kabir içinde hayal ettim kendimi
Korktum ne oluyor dedim yahu?
İşte ölmüştük! karşımdaydı hakikat


Sordular rabbin kim?
Dinin nedir? amelin nedir?
Dilim tutuldu diyemedim!
Rabbim allah,dinim islam,
Ziyan amelim ziyan


Bir portre çizdiler bana
Adı süregelen azaptı
Bir film izlettiler bana
Adı yapmış olduğum günahdı


Ve dakka dakka çekiyordum çilemi
Ben haketmiştim bu ağır köteği
Ve ruh kalk! ruh uyan! ruh azap!
Yıllarım geçecekti,hep böyle ziyan


Kabrim sıkıştırdı,hep bir yerden
Çiyanlar ısırdı,gözlerimin bebeğinden
Dilim lal’dı,söyleyemedim,içimden
Talan olmuştu bana
Bekledim ne yapacağımı bilmeden


Ve ömür sonrası ömrüm çileydi artık
Ateşte başım pişmiş pirketti artık
Ölmek olmazdı,ölüm kolaydı artık
Zamanım geçmedi,cehennemde nefes aldık


Ve ben dirildim bir gün,şa-şa kaldım
Üzerim çıplak! koştum yada kaçtım bir anlık
Döndüm dolaştım yollar hep ’o’na çıktı
Buradan kaçmak anladım ki -imkansızdı!


İzledim hayatımı,
Yaşadığım onca rezilliği
Hayatta emmişim meğer
Günahtan bir emziği


Ve bir el yapıştı yakama
-Hadi gidiyoruz oraya,kaçamassın dedi!
Allahım! bu ne acı! bu ne azap!
Desemde duyulmadı,dualarım tezat!


Umutsuz umutsuz attılar beni,
Renksiz güneşe
Rengi yoktu ölümün!
Sonu yoktu bugünün


Bir ölüm portresi idi bu çizgi
Bu oyunun azrailsiz son perdesi
Bir ziyan öyküsüydü kimbilir!
Kimbilir yine tüküremedim
Kendi kendime


Ve renksizler geldi kapılar açıldı
-bağırdım bağırdım -
Ama sesimi kimseler duymadı
Ve ateşe girdim,azap başladı
Ve ruh kalk! ruh uyan! ruh azap!

--- Cehennem --
İçinde hayal ettim kendimi! ! !


Sezer Çalışkanoğ