İlk yabancı uyruklu arkadaşımdın benim.
Hep takılırdım sana " koca memeli kanaryam " diye
Yüreğinde göğüslerin gibi büyüktü.
Herkesi, herşeyi, hepimizi severdin
Banada hep " S’ayopo " derdin.

Her sabah girerdin rejime
Bir torba galeta bir bardak çay ile
Pazar günleri koşmaya giderdik ama
Sen yine dayanamaz girerdin
O yol üstündeki meşhur Saray muhallebicisine
Kocaman bir profiterolü yerdin
Yedikten sonrada bana,
Neden yemene izin verdim diye sinirlenir sitem ederdin
Ve o sinirle hesabıda bana ödetirdin.
Sen aynı kilonda kaldın ama ben sayende eridim.
Ahh koca memeli kanaryam
Bilmiyordunki aslında sen her halinle güzeldin.

Bir Türkle evlendiğin zaman ne çok sevinmiştim
Ve ne büyük bir aşkınız vardı .
Evlendiğinde biraz ayrı düşmüştük
Ama Zoii halandan alıyordum haberlerini
Birgün yine sordum seni
Gitti dedi bana bir daha gelmeyecek
Nasıl bilebilirdik’ki o çok sevdiğin sana eziyet edecek

Ne öpebildim, ne sarılabildim, ne vedalaştım
Nede söyleyebildim seni sevdiğimi
Ah bee
Koca memeli kanaryam
Öyle çok özledimki seni kahkahalarla güldürmeyi

Şimdi Yunanistanda kimbilir neredesin.
Ne bir telefonun var nede bir adresin
Bir daha ne zaman görürüm seni bilmiyorum
Bildiğim tek bir şey var
O günlerimizi ve
Seni çok özlüyorum.

Hani bir şarkı vardı Biz Ayrılamayız diye
Hani ben değiştirmiştim ya sözlerini
Sanki bu günleri hissedermiş gibi

Yunanistan ayırsa bile
Türkiye ayırsa bile
Kocan ayırsa bile
Biz ayrılamayız..

Dünya küçük koca memeli kanaryam
Her gece bir selam yolluyorum sana İSTANBULDAN