26
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2704
Okunma

Nefesinden vuruyorum kelimelerini..
Ölüyorsun çığlıksız..
Katilin sarılışı sanki,
Gazete kağıtlarıyla ört bas edilmiş bedenine..
Omzunu uzatsan yinede..
Ben ağlasam..
Ve sormasan yalnızlığımın senden önceki miladını..
Yaktığım kitapların
hangi satır aralarına gizlediysen aşk’ı,
Artık çok geç
kül kokuyor avuçlarım..
Mavi gözlü adamların
karanlık bakışlarına yazılıyor adın
Okunaksız
Gri..
Hiç biri sana benzemeyecek kadar sahici..
Yağmur silecekse bütün izlerini..
Hazırım ağlamaya..
Nü bir yalnızlık sere serpe uzanırken koynumda
Korkuyorum bayım,
Bütün bildiklerimi anlatmaya..
*
Hani,
yalnızlığın bittiği yeri sormuştun ya bana..
Sustum..
Susuyorum..
Sana..
5.0
100% (2)