Bir çocuk büyüttüm,bin bir acılar içinde,
Yokluklarla senden uzaklarda.
Elleri pamuk,gözleri derya deniz,saçları altın sarısı,
Yüreği gökyüzü yıldızlı bir gece.
Kah güldü,güldürdü,kah ağladı ağlatı beni.

Aldırmadım kötü zamanı bile,
Sakladım yüreğimde,kıymadım incinir diye,
Okşadım yanakların solmasin bir gül gibi diye,
Açlık,yokluk nedir ki sevginin yanında,
Kırdım kendimi kırılmasın diye.

Bir kuş misali uçtu gitti elimden,bir gün,
Çığlıklarımı duymadı,bakmadı arkasına bile,
İçime aktı gözlerimde ki yaşlar,ayrılık ateşi ile
Yandım,kahroldum ne fayda uştu bir kere elimden.

Bir umut vardı içimde,döner bir gün yuvayasına,
Her ne kadar gitsede uzaklara,
Bulamadığında başkasında bendeki sevgiyi.
Öyle ya,kolay değil bu zamanda sevgi bulmak,
Kötüdür zaman kolay değildi sevgiye inanmak,
İnsana güvenmek kolay değildi....bu zamanda.

Kala kaldım arkasında,ellerim kollarım bağlı,
Baka kaldım arkasından gidişine,ağlamaklı,
Dönüp bakmadı bile arkasına,
Kaçarcasına uzaklaştı,havada kaldı ellerim.
El salladım görmedi,kayboldu gözlerden...
Acılardan kurtulup huzur bulacağı yerlere doğru.
19.05.2009
Küçük Ali Yıldırım