Aslında birgün gideceğini
biliyordum.
Gidişin gelişin kadar sessiz olmayacaktı.
Önce bir hançer saplayıp kalbimin
tam orta yerine...
Kapımı çarpıp çıktın sonra,
iki damla gözyaşı bıraktın hatıra,
yoksunluğunu sindirdin her anıma...
Avuçlarınla söktün kalbimi
yüreğimden,
Ellerinle kazıdın ellerimden teninin kokusunu,
umudumu...
Gözlerin keskin bıçaktı,
gözlerimden umut ışıklarımı aldı,
acımadın insafsızdın yarim...
Yangın oldun yaktın hatıraları,
Bir ince alevdin,
kor oldun,büyüdün...
Bıraktığın yerde kaldı yaşam,
bir sonbahar acısıydı.
Kanadı kırık bir kuş gibi çırpınmak kaldı,
hepsi karanlık yaşamlardı.
senden bana tek kalan
acı bir "SON BAKIŞ" tı...

________

Çok güzeldi dizeleriniz, Son bakış yaranın başlangıcı olur..

Hüzün dolu yüreğin güzellliklerle dolsun,

SAygılarımla,

"Yalnızlık;”Senden” bana kalan bir dost oldu.

Yalnızlıkla;”Senin” gelmeyeceğini bildiğim günlerde , sabaha kadar oturup “Seni” beklemelerimle beraber geldi…
Nerden bilirdim ki “Senden” bana yalnızlık kalacak diye.

Yalnızlık;”Senin” yokluğunda seni beklerken teselli verdi bana. Hep ona sığındım yokluğunda. Kimseyle konuşamadıklarımı,sana olan özlemimi yalnızlıkla paylaşmaya başladım.

Korkuyor muydum ?

Evet ! Yalnızlıktan korkuyordum.Çünkü yalnızlık bana geldiği zamanlarda “Sen” olmuyordun.Ben ise akan gözyaşlarım,kanayan yüreğim ve yalnızlığımla senin gelmeni bekliyorduk.Bazen geliyordun.İlk önce arabanın sesi , daha sonra açılan ve kapanan bahçe kapısı ve odama gelen ayak seslerin.Nasıl yer etmişti kulağımda yer etmişti o sesler.O sesleri duyduğumda öyle mutlu oluyordum ki. Çünkü Onların ardından “Sen” geliyordun.Çünkü “Sen” geldiğinde akan gözyaşlarım durur , yalnızlığım giderdi…Ben mutlu huzurlu uyurdum….

Sonraları nedendir ? Yalnızlığım daha çok uğrar oldu.”Sen” ise gelmez oldun

“Sen” gitmiştin ve “Senden” bana yine yalnızlık kalmıştı."

O bakışın açtığı yara zor kapanır ya

Neyse efendim

Güzel dizelerdi

Yüreğine sağlık

Selam,saygı ve dua ile