Sarp kayalıkların uçurumundan
Bakıyorum denize.

Deniz;
Çırpınıyor...

Ay;
Çekmiş aba gibi
Denizi üstüne,
Horluyor.

Karanlık kubbedeki pırıltıların,
Hangisi çoban yıldızı?
Hangisi şimal?
Seçilmiyor...
Bir yıldız düşüyor yeryüzüne.
Bir de yüreğime.

Güneşin hiç doğmadığı
Korkunç kayalıklardayım yine.
Orman;
Her zamanki gibi vahşi
ve karanlık.
Terör;
Pusuda,
Kurbanlar yine
Çığlık çığlığa.

Ben sadece kendi isyankâr sesimi
Ve bir de
Denizle sarmaş dolaş yatan
Ayın, homurtusunu
Duyuyorum..

Bir bebek ağlasa,
Diken diken olurdu tüylerim
Çırpınırdı yüreğim
Ama böyle bir gecede
İnadına
Korkmuyorum....

Ah bir kerecik olsun
Görebilseydim
O tatlı ve ıslak
Küçücük tebessümünü
Ayı uyandırırdım uykusundan
Çekip de örtüsünü

Bana söylenmiş
Masum bir merhaba gibi
Bir fısıltı duysaydım şayet
Gül dudaklarından
Ve tutsaydın elimden
Bir kerecik
Anlayabilseydin beni

Sustururdum uğultusunu
Rüzgarın....
Çekip, getirirdim güneşi
Kayalıkların ortasına.
Bir kez daha bakabilseydim
Işıltılı gözlerine
Yıldızlar kaymaz,
Belki ben
Bu karanlığa düşmezdim...

Ardımda azgın deniz
Ve sırtımda
Sırılsıklam dalgaları
Aştığım tepeler
Sisli-karlı
Her adımda
Aç kurtların sivri
Ve isterik dişleri takılıyor
Paçalarıma

Boynumda
Vampir yarasalar
Ve böğürtlenlerin
Dikenli dalları

Umursamıyorum artık.
Gelin ey kötülükler!
Birer birer
Entrikacı ve sinsi şeytanın
Fesat tohumları
Belki de beni
Siz ayırdınız sevdiğimden

Korkularınızla büyüdüm.
Ama aşkımla güçlenip,
Ölümsüzleştim ben.

Aşktan söz ettim de
Seni asla suçlamadım
Ve sana küsmedim meleğim
Beni sevmedin diye

Güneşin asla doğmadığı
Sarp kayalıklarda
Devam ediyorum yoluma

Kayan yıldızların altında
Deniz;
bir kez daha çalkalanıyor
Ay;
Homurdanıyor
Sanki uyanacak gibi.

Ellerimi kaldırıyorum Tanrıya
Dua ediyorum.

"En büyük sensin
Her şeyi sen yarattın
Ama kimse seni anlamıyor
Ve sevmiyor yeterince
Benim gibi sen de
Yalnız mısın?
Ulu Tanrım"
Diyorum.

Çatırdıyor kâinat
Yıldırımlar düşüyor yere
Tutamıyor gözyaşlarını gökyüzü
Ve sırılsıklam sarılıp
Birbirimize

Gece ve ben
Ağlıyoruz.

Celal Çalık