Yaşamak bile güzel bir sevdanın çıkmazında,
Belki olumsuzdur,belkide bir hayal vardır sonunda.
Ben o rüyanın peşinden koşuyorum kusursuzca,
Sen varsın sonunda,
Ellerimde sana yazılmış romanımla.
Sensin başı sensin sonu,
Yada ben, ne olcak bilmiyorum bu aşkın sonu.
Birini görüyorum,gözleri aynı sen,
Yada köşeyi dönüyorum,istiklalde yine sen
Bu kez başka bir yüz, başka bir endamla karşımda.
Ruhum isyanda çıkamıyor,çırpınıyor karanlıklarda.
Gel diyorum kurtarıyım seni bu sevda yalan bize,
Dinleyen kim yine ağlıyor,ellerimde siyah güllerimle.
Şehrin göbeğindeyim yalnızım.
Bir sonu olmalı değilmi olmuyorki sevgisiz,
Düşünüyormusun bilmem ama ben olamıyorum sensiz.
İstanbul duy sesimi ağlıyorum yine sana,
Nerdeyse çıksın artık,
Beden toprağa kardeş olmadan kaygısızca.
Hatırlarmısın her sabah kapında,
Bir sıcak poğaça, bir gül vardı hepsinden kırmızı,
Birde sana yazılmış küçük mesajımla.
Yine istiyorum onları,geri verirmisin bana,
Olmuyor gitmiyor,uyanmıyor koca şehir yeni sabaha.