1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2421
Okunma
Çocukluk çağımızın narin yaratıkları,
Özlemişler bizi unutup da geçen yılları.
Öksüz kalmış,
Yalınayak tırmandığımız incir ağaçları.
Masumiyetin eskimeyen fotoğrafları incir kuşları.
Anılar yumağımızın,
İpekten, ibrişimden bölümüdür çocukluk yılları.
Sanki içine sığdırmıştır koskoca asırları.
Hâlâ hatırlarız anlatılan masalları.
Özler bizi,
Yalınayak tırmandığımız incir ağaçları.
Hatırlar çığlımızı incir kuşları.
Şimdi ne incir ağaçları ne incir kuşları.
Ağardı yüreğimizdeki çocukların saçları.
Soldu rüyalarımızın atlas kumaşları.
Ürküttü makine sesleri cıvıl cıvıl kuşları.
Unuttuk şefkatli dokunuşları.
Mazide kaldı,
Masumuyetin eskimez fotoğrafları incir kuşları.
Ankara,31.05.2009 İ.K
Cevap Yaz