Arap’laşmış Türkler,bir de dönmeler,
Yıktılar yurdumu,çöl eylediler.
Sonra devşirmeler,saptılar yer yer,
Beni kardeşime,el eylediler.

Böldüler gül açmış,bahçe-bağımı,
Karanlığa gömdü,aydın çağımı,
Huzur içindeyken,şen ocağımı,
Yabana "han" olan,yol eylediler.

Düşmana kul-köle,açtılar kucak,
Ne gövde koydular,ne kol,ne bacak,
İşbirlikçi,satılmışla "bacanak,"
Kurutup,baharda dal eylediler.

Neye üzüleyim,neye yanayım,
Kimi"bedduayla",nasıl an’ayım,
Kimi dost görüp de,öyle sanayım,
Zalimi,haini,"bal" eylediler.

Din’imi saptırıp,"hurafe" kattı,
Vatanı bir-pula,yabana sattı,
Tarih’i "es" geçip,masal anlattı,
Vatan-severleri,"sol"eylediler.

Batırdı ülkemi,kodu tarumar,
Her dilde söylenir,oldu intizar,
Gönlümde canlanır,"o" hatıralar,
"Katır dikeni"ni,gül eylediler.

Yeter!artık yeter!bitsin bu tezat,
Atılsın bünyemden,soysuz ifrazat,
Kemiğe dayandı,ahlâksız mezat,
Ülkemi;ot bitmez,çöl eylediler.

Nelere direndim,kimleri yendim,
Azmimle var oldum,başardım kendim,
Ne oyuna geldim,"dolmuşa bindim,"
Güçleri yetmedi,zul eylediler.

Ey ömrüm;bitsen de, bitmez savaşım,
"Kemâle" erse de,ömrümde yaşım,
Sizlerden alacak,öc’ü naaşım,
Çabamı horlayıp,"dul" eylediler.

19 Nisan 2007

DÖRTLÜK

Ne mutlu,seninle ben aynı yaşta,
Olsam; aynı cephede,aynı savaşta,
Yeniden düşmanı döksek denize,
Yine karanlığı,getirsek dize.

7 Kasım 1989