Güzel bahar sabahı, ortalık sakin sessiz!
Karacaahmet yorgun, vakur, heybetli, eşsiz!


Serviler uzanmışlar, bir uçları cennette;
Şuh Bülbül nameleri, gönülleri ziynette!


Çok güzel kervan saray, dinleniyor yolcular;
Her şey kavi kaçış yok, başlarında kolcular.


Topraklar sarmalamış, “herkes memnun yerinden”;
Uzanmış yatıyorlar, “dönen yok seferinden”.


Nişanları iki taş, zamanla o da kayıp;
Bekleşiyorlar mahzun, her geçen günü sayıp.


Ağa, bey, uşak aynı, örtüler bez parçası,
Ne kavga ne gürültü, görmeyiz açıkçası.


Akın-akın ziyaret, ediyor bîçareler;
Meçhul âlem korkusu, onları da yareler.


Ey yaşlı çınar söyle, söyle Karacaahmet;
Uçsuz bucaksız böyle, nerden geliyor Rahmet.


Kimler yok ki sinende, ah bir mülaki olsam;
Ben de iman kuranla, denî yerden ayrılsam.


Ve o gün bizi de al, bizi de al koynuna;
Kurtuluşa erelim sarılalım boynuna.


Bu durakta bekleyen, çok mu çok şanslı erler;
Fatiha’lar geldikçe mest olur sevinirler.


Pırıl-pırıl âlimler, uğrar hediye verir;
Garibi sen gayret et, günahın her dem erir.


Allah’ım bizi koru, zincirli kuyulardan;
Çek çıkar selamete, karanlık kuytulardan.


Garibi-Salih Yıldız…….25.05.2009







.