Yokluklar içinde yalnız büyüdüm
Ayrılıkla yokluk öldürdü beni
Geceleri üstüm açık uyudum
Ayrılıkla yokluk öldürdü beni
------Ham idim pişirdi oldurdu beni

Odamda serili minderim çulum
Yalın ayak gezen gariban kulum
Bulunmaz cebimde altınım pulum
Ayrılıkla yokluk öldürdü beni
-----Kuruttu ot gibi yoldurdu beni

Gün geçtikçe canım acı alıyor
Acılardan gönlüm darda kalıyor
Şu gönül sazını dertli çalıyor
Ayrılıkla yokluk öldürdü beni
-----Çalan sazım dertle doldurdu beni

Umudum tükenmez henüz ölmedim
Topraktan hissemi daha bölmedim
Kırk yıldır beklerim niye gülmedim
Ayrılıkla yokluk öldürdü beni
-----Baharı görmeden soldurdu beni

Kaptanı olduğum gemim batırdı
Düşürdü döşeğe hasta yatırdı
Söyleyecek sözüm iki satırdı
Ayrılıkla yokluk öldürdü beni
-----Ortadan ikiye böldürdü beni

Bir fayda vermedi ayrılık bana
Yüzümü çevirsem sıladan yana
Acep kavuşur mu şu gönül sana
Ayrılıkla yokluk öldürdü beni
-----Derin uykulardan kaldırdı beni

Şu gurbet canıma acılar verdi
Yüreğime koydum onlarca derdi
Deli gönül ekmek bulursa yerdi
Ayrılıkla yokluk öldürdü beni
-----Diyardan diyara saldırdı beni

Daim ayrı gezdim gözü eladan
Nasıl kurtulurum ben bu beladan
Bu sene de ayrı kaldım sıladan
Ayrılıkla yokluk öldürdü beni
-----Deniz deryalara daldırdı beni

Yıllardır gurbetin içtim suyunu
Bazen bulamadım ben bir öğünü
Nasıl bozacağım ben bu oyunu
Ayrılıkla yokluk öldürdü beni
-----Şu yalan dünyadan yıldırdı ben

Bir gün olur dağı beli aşarım
Eller gibi bende mutlu yaşarım
Bu nasıl yaşamak daim şaşarım
Ayrılıkla yokluk öldürdü beni
-----Hayalini kurdum güldürdü beni

Zalim gurbet yeter çekil aradan
Sesim duyulur mu acep buradan
Zeki Tombul sabır versin yaradan
Ayrılıkla yokluk öldürdü beni
-----Azrail’e bu gün buldurdu beni

Zeki Tombul