14
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1233
Okunma

Çorak topraklar gibi çatlak ellerim..
Akmış duvarlar gibi yaşlı yüzlerim..
Körelmiş pencereler gibi gözlerim..
Virane köy gibi yalnızım.. Sensizim
yapayalnız
Anşağül
Çocukluğum gibi kış gecelerinde
Üstelik karakış zemheri, ömrümce
Suskunlaştı çoban köpekleri bile
Ocakda çalı yansa ne yanmasa ne
üşüyorum
Anşağül
Bir karasevda tutkusu yüreğimde
Yanık bir türkü ıslık ıslığa yine
Mutluluğuna duam, canımdan önce
Hep Anşağül uçu.. Anşağül üsdüne
varsa-yoksa
Anşağül
hikaye; Karadut’um da verilmiştir..
bknz;
www.edebiyatdefteri.com/siir/234459/karadut-um.html
5.0
100% (5)