Nedendir içimi kemiren korku?
Nedendir bilmem ki, bu kaygı, keder?
Beyin, kazanımda kaynayan tortu,
Beni ateşlere, pervane eder,

Her nefes alışım boğuk ve sıcak.
Eser sam yelleri, eser gönlümde.
Sanki damarımdan kan fışkıracak,
Böyle yaşamak zor, böyle ölüm de.

Engin denizlerde dalgalar gibi,
Öfkemle huzurum yaşar iç içe.
Çevremde muhannet halkalar gibi,
Boğar umudumu, çevirir hiçe.

Kime karşı sabır, nereye kadar?
Ölçü testi ise, çatlamak üzre.
Şu gönül kendini Allah’a adar,
Beden mahpushane, ona da hücre.

İyiler yurduna göç etmek için,
Devler geçit vermez, yolları tutmuş.
Ölümlü dünyada, bu kavga niçin?
Nerede insanlık, devler mi yutmuş?

Tahammülüm yoktur ince ağrıya,
Sızlatma yaramı, ey mahrem el çek.
Uymak istiyorum kutsal çağrıya,
Al beni yanına, al beni gerçek.

03.11.1980 Mustafa Yaralı