Turkuaz bir gökyüzü varken ülkemizde
Ata yurtlarından kısrak sesleri yükselir
Sey ırmağı çağıl çağıl akar uzaklara
Bozkurt, Tanrıdağ eteklerinden haykırır
Demir dağları eritiriz esaretin hıncında biz
Akınlar başlar özgürlüğümüz adına her yere
Türk yürekler üç tuğlu akınlarda şen güler
Bahar mevsiminde zafer türküleri dudaklarımızda ...



Nice topraklar vatan olurken çağımızda bize
Zalimlerin zulmüne kılıcımızla neşter vururduk
Viran olmuş gül bahçelerine can verirdik
Yüzü gülmeyenlere adalet olur merhametimiz
Küffarın kalıntıları Tanrı’dan emanetti
Ayrım yoktur Türk’ün töresinde, inancında
İnsanlık gördü halklar, şanlı Türk’ün nizamında
Kucaklandı Yaradan’ın sevgisinde insanlık !..



Mutlu asırlarımız tarihe gömülüp gitti
Her yanımız ısırgan otu, engerekler pusuda
Koruyup kolladıklarımız Türk’ü yok etmede
Yemedik, yedirdik, içirdik de ne oldu
Hoşgörü diye diye her şeyimizi verdik salibe
Şimdi öz yurdumda öz gardaş bildiklerim
Katil devletlerin silahşörleri olmuş, kudurur
Kahpe tuzaklarla Mehmet’lerimi arkadan vurdurur !..



Zafer Direniş
...