Köyler serpilmiş dağların yamaçlarına,
Çok uzaklardan göz kırpan yıldızlar gibi
Çık dağların doruğuna hele bir bak,
İçin ısınır karakışın ayazında.

Ben öğretmendim Çatalkaya köyünde.
Çaresiz kalmıştım kar yollarımı kestiğinde.
Elmalı köyünde doktordum,bebeleri yaşama döndüren.
Harşit Çayı geçite kapandığında,
Umut ekmiştim umutsuzluğun üzerine.


Turnalarla paylaşmışım sıla özlemini,
Yaşamadım yalnızlığın kahredici sıkıntısını.
Hep sılayı yaşadım gurbette,
Yıldızlar kadar uzaktaydı benden.
Hemencecik ulaşırdım ellerimi uzattığımda.

Yitik sevda koymuştum adını düşlerimin.
Destansı bir yaşamla akarken zaman;
Koşmuşum ardı sıra.
Birlikte yaşarken sevinci,üzüntüyü.
İlmek ilmek sevgiyi dokumuşum yüreklere.


Tohumlar ektim, güneş yanığından kavrulmuş
Bakır renkli kıraç topraklara.
Sulamışım yüreğimden süzülerek çağlayan
Abıhayat ırmağının sularıyla...

Bir de baktım ki
Çimlenen tohumlar fidan olmuş,
Fidanlar ağaç,
Meyveye durmuş ağaçlar
Baharla birlikte.
Ufukta yaz var günlük güneşlik.
Ufukta yeşeren umut....

Bayram Ali BAYRAM