Sabahın beşiydi uyandığımda
Kalbim küt, küt çarpıyordu
Öyle heyecanlanmıştım ki
Ter, su içinde kalmıştım.

Rüyamda seni görmüştüm
Rüyada bile seni görmek bu kadar heyecan verici ise,
Ya o anda karşıma çıksaydın ne yapardım bilmiyorum
Her halde kalbim dururdu

Uykum dağılmıştı,
Başucumda duran resmini alıp okşadım, öptüm
Uzun, uzun düşündüm
Sen mi vermiştin bütün bu dertleri, yoksa kader miydi?
Özlem, hasret sarhoşu olmuştum
Rüyalarda bile kalbimi küt, küt attıran seni
Öyle çok sevmiştim ki.

Aslısında tüm kapılar kapanmıştı
Beklide bir daha hiç açılmayacaktı
Beklide mahşere kalmıştı seni görmek
Keşke diyorum keşke, ya seni unutabilsem
Ya da zaman geri dönse, sevgi yeniden yeşerse
Bu hasret son bulsa
Kör kuyulardan çıkabilsem

Kör karanlığa sesleniyorum
Kadere haykırıyorum
İşte buradayım yapayalnızım
Yatağımın bir yanı boşken
Ben sizi suçlamıyorum, ama siz beni suçlayın
Çekin silahınızı, kör kurşunla vurun beni…

Bilmiyorum ne kadar hüzün ve acı çektim
Kirpiklerimin ıslandığını hissettim.
Daha sonra uykuya dalmışım
Sabah uyandığımda,
Gördüğüm rüyamıydı, aşkım gibi gerçek miydi? Bilmiyorum?
Ağladığımı yanağımda kurumuş yaşlardan anladım


Necati KEÇELİ
İZMİR