Sevdâlı gönüllere ithâfımdır…


Tohumunu kim saçıyor âleme
Haz doyuran gülde buldum izini
Varlığındır eşik-i uz ölüme
Giz çağıran ilde buldum izini

Kimyan nedir taştan kalbi eritir
Sırlı havan buzdan ateş kürütür
Kutsal davan ölümlere yürütür
Yüz ağartan salda buldum izini

Has kulların zırhım diye kuşanır
Aşk uğruna lal rengine boyanır
İçer şerbet gül köşküne dayanır
Göz buğlayan hâlde buldum izini

Bakışlar ki menziline girince
Yürekler ki mürekkebin sorunca
Duygular ki ocağına varınca
İz çığıran lâlda buldum izini

Gör diyorlar göze vuran ferin mi?
Yor diyorlar yüzü saran nurun mu?
Sor diyorlar öze varan nârın mı?
Töz soğuran balda buldum izini

Arı kusar çiçeklerden peteğe
Ana beler göz nuruyla yatağa
Âşık derer ahvâlini otağa
Saz eğiren telde buldum izini

Gün değilsin his çölüne doğmazsın
Rahmet desem her toprağa yağmazsın
Kelâm etsem bir tabire sığmazsın
Köz göğerten çölde buldum izini

Gül yetiren boz toprağın dalında
Kâinatın günışığı gölünde
Şu âlemin yedi iklim falında
Öz yoğuran elde buldum izini

İhtirasın belgin ateş pâresi
Adı sevdâ aşkın milyon karesi
Erdemoğlu söze kesmiş hâresi
Söz doğuran dilde buldum izini

Salih ERDEM

04.06.2006 14:10
07.06.2006 17:00 / AYDIN