Çöle döndü dünyam, sıkıldı canım,
Yalnızlık da zormuş, sensizlik de zor.
Tutmaz oldu sanki, şimdi her yanım,
Sensizlik ne demek, gel de bana sor.

Sen, kadınım benim, sen can yoldaşım,
Bırakıp gidince, gönlüm yıkıldı.
Sen benim hem dostum, hem de sırdaşım,
Aklım şimdi sana takılı kaldı.

Gel gönlüme tekrar, aydınlat beni,
Dağılsın içimde kör karanlıklar.
Unutmak çok zormuş, unutmam seni,
Sensizlik çığ gibi, gönlüme akar.

Gel, kadınım bana, sana muhtacım,
Uzat ellerimi, ellerim tutsun.
Sensin benim derdim, sensin ilacım,
İçimde bitmeyen binbir umutsun.

Kadınım, güzelim, meleğim benim,
Ayrılık rüzgarı dinmek bilmiyor.
Sensin benim canım, sensin sevenim,
Bak, dünyam karanlık, yüzüm gülmüyor.

Fırtınalar dinsin, gönlüm durulsun,
Gel yanıma benim, acımı dindir.
Gönül bahçemize, sevgi kurulsun,
Sana hasret olan beni sevindir.

Mehmet Ali Çıbıklı