Seni görüyordum uykuda düş misali

Yine nöbetçiyim diyordun yemekhanede

Rengini unuttum şimdi
Yakışmıştı büluzun uzun eteğine
Ve yakışıyordu ciddiyetin kişiliğine

Görmedin sanki beni
Yürüdün gittin dalgın ve üzgün

Yılmış yıkılmış bir halin vardı
Tedirgindin üstelik

Sebebi neydi, kimdi bilmiyorum
Ama suçlu misali bir ürkeklik

Islak çimler içinde çiğnerken otları
Aslında ezmek istediğin kaderindi belli

Sonra… nedendir bilmem
Bakınırken sağa sola
Duyacaklarını sanıyordun içinden geçenleri

Kimbilir belkide duysunlar istiyordun

Verin benim sevdamı
Verin hayallerimi özlemlerimi dercesine
İçinden bağırıyor, fırtınalar yaşıyordun sanki

Aşinası olduğun bir sesle irkildin
!!!!!!!!!
Uyanmak istemediğin bir düşten uyanırcasına

Gülmeye çalıştı yüzün
Yada sözüm ona güldün
Hani gülmekle ağlamak arası derler ya
İşte öyle bir ifadeydi dudaklarındaki tebessüm

Gelen ses sorsa da bu halin ne,
Neden üzgünsün
Nedir bu ceylan ürkekliği diye

Bu dalıp dalıp gitmeler
Ve bu zoraki gülüşlerin adına
Sevinmek denir mi gördüğne bilmem

Yani demem o ki,

Ahu gözlüm kar çiçeğim
Niye saklıyorsun gerçekleri
Mızrak çuvala girer mi

Boşuna mıdır bu dalıp dalıp gitmeler
Gülüşlerin acıya dönüşmesi

Yani sevda sancısı değil mi
Temmuz sıcağında bile şu yüreğin üşümesi

KAŞİF KANİ ERTÜRK