Elinden tutamıyorum

Kurtuluştun,hayatıma inan ki,
Uzanıp elinden,tutamıyorum.
Beni mahvedecek,ne vardı san ki
Artık geceleri yatamıyorum.

Hasretliğin ceğerime işledi,
Ayrılığın,baharımı kışladı,
Benden kaçman,aşkıma aşk aşladı,
Sevgimin peşinden,yetemiyorum.

Aramıza üç beş,sene giremez,
Huri melek olsun,yine giremez,
Nur dan halk edilmiş suna giremez,
Aşkttan yanıyorum,tütemiyorum.

Bilmiyorum nolur? Bu işin sonu,
Eğip kaşın zından,ettin ufkumu,
Nasıl reva gördün,sen bana bunu?
Kederim bir türlü,atamıyorum.

Ayrı kalman için,sebeb ne sence?
Zevk mi sana? Bu çektiğim işkence,
Kabahat aradım,inceden ince,
Sevgime bir hâlel,katamıyorum.

Ömer Çetinkeye,aşıktır sana,
Senin ayrılığın,tak etti cana,
Hakkında davacı oldum Sultana,
O’na meta’ını,satamıyorum...

01.09.1989
CONGERİ
Ömer Çetinkaya



Şiiri Ekleyen : congeri | Şairin Tüm Şiirleri