Herşeye Rağmen

O bir kaçıştı karanlığa
Koşar adım
Umutsuzca
Yarına doğru
Güneşe doğru
Ah belkide
Umuda doğru
Bilinmez
Ya geriden bakanlar
Değermi
Vicdan kalırmı yerde
Öfkesi büyük
Neden
İstemişken sevilmeyi
Karşıda başka biri
Yalan
Bilmezmi sanır o
Kin neden
Kavga bile etmezken
Korku
Neye karşı
Sır verilmez ölmeden
Karşıda başka biri
Yalan
Görünmüyor sevgi
Yoktuki sevgi
Yalan
Değişim hızla
Koşar adım
Biliyorum kim
Güçlü olmanın vaktidir
Utandım
Şaşkınlıktan utandım
İyi niyet kol geziyor
Erdem onun yanında
Strateji çok fazla
Ama
O biliyor kim
Düşününce
Karanlık kör bir kuyu
Ah aydınlık
Ah ışık
Vur yüze
Dağların arkasında
Yalan
Adı bile yok
Adını bilen yok
Vicdan kalkmalı yerden
Oyun
Oyun içinde oyun
Utandım
Şaşkınlıktan utandım
Üzgün şimdi gözler
Yokuş zor
Kal
Herşeye rağmen kal
Yinede bende kal
izmir 15 4 2009

Necla Argüz