2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1716
Okunma
Bir bahçe kurayım ki, görsünler cennetimi…
İnsanlar unutmasın, Şeddad’ın kudretini.
Türlü renk türlü çiçek, hayal gücü ötesi!
Çeşit,çeşit kuşların, bülbülün yanık sesi…
Dillere destan oldu, yankılandı kavminde!
Başı göklerde idi, diz çökül dü önünde.
Benzetirdi şaşkınca, Cennete Bağ’ı İremi.
Faniyi bekâ sanar, aldatırdı kendini…
Ne kadar güzel olsa da, bu dünyanın bahçesi,
Esti haşin bir rüzgar, soldurdu hepisini.
Pişmanlıkla yöneldi,huşû içinde gümrah,
Yöneldi nazargaha, ben aldanmışım eyvah!
Bağ’ı İrem: Âd kavmi zamanında Şeddad ismindeki hükümdarın cennete benzetmek için yaptığı bahçenin ismidir.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz