4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1255
Okunma
bu acımasız her seferinde,
sensizliğine isyan ettiğim yaşamda...
elim oldun,
hayata özlemle bakan gözlerim oldun,
tutunduğum dal oldun yeri geldi.
yeri geldi dudaklarında ısıttın üşüyen bedenimi,
titrek ellerinle sarıldın,sana hasret tenime..
şimdi sensizliğine ac kaldım,
sensiz sabahlarıma doğmayacak güneş...
beraber seyrettiğimiz yakamozlar gibi,
son defa dans edeceğiz belkide...
bir buse öpücük konduracağım yanağına
terk ederken bu şehri..
ve seninle ilk başladığımız yerde söyleyeceğim,
hüzün kokan şarkımızı...
(bu sana veda ederken son bakış son öpücük)
10/05/2009
hakan
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz