Bir hayalim varla başlar her şey

Tutuklandıkça deniz bir kara parçasıyla
Mavi gözleri zulasından firar eder martı kanadın da

Damlanın okyanusa dar gelmesiyle başlar yolculuğu
Küçük balık büyük balığa isyan
Koparır ırmağı gökyüzüne

Açık gökyüzü anne ezberi
Yığar buharı karnına
Emzirir kurak mevsimler de

Dilencidir toprak
Uyuyan baharları için
Hayal eder gökyüzünün düşmesini

Kahverenginden buluttur toprak
Bereket saçar düşü
Tutukladıkça denizi
Mavi bulutu çalar içinden
Küçük balıkta ırmağı topraktan
Uçurur gökyüzüne ipliksiz

Bir hayalim varla başlar her şey

Tohumun uyanması için bir su damlasıyla
Yeşil gözleri zulasından firar eder toprak koynunda

Tohumun toprağa dar gelmesiyle başlar yolculuğu
Ağaç ormana isyan
Kaldırır başını güneşi görmek için
Koparır zincirini gökyüzüne


Annemin çocukluğu

Annemin çocukluğu
Toprağa gönderdiği masallarla geçmiş
Bez bebek yerine
Kardeşiymiş oyuncağı
Topraktan sağdığı ayrılıklarla
Kardeşinin aç yüreğini doyurmuş
Babaya anne abiye abla olmak
Kaderiymiş çocuk yaşta
Annesiz baharlarının ardından
Ölüm çocukluk arkadaşı olarak yanında kalmış
Ardı ardına toprağa gömülen sevdalarının
Ödülüymüş acıdan emziremedi yetim çocukları
Çocuklarına anlatacağı bütün masal
Geride kalan iki resimden ibaretmiş
Hayatın perdelerini sivri topukları
Hep annemin üzerine basarak geçmiş
Yürümeye çalıştıkça
Çocukluk arkadaşı ölümlerle yalnız kalmış