Kim ne dese hepsi boş,
Yaşam isteyene çok hoş,
Görülüyor yaşanalar nahoş,
Alabildiğini gidiyor başıboş…

Kim nasıl yaşıyor kime ne,
Herkesin yaşadığı kendine,
Bu dünyaya gelmişiz acep niye,
Yaşanlar görülmüyor ki niye,

El atmış, gönül denizine insanlar,
Ah birde hal ve hatır da sorsalar,
Bırakalım hal, hatır sormasınlar,
Ah hayat adına ferman yazmasalar..

Hayat kendi kendine yaşanıyor,
Adım, adım ömürler ilerliyor,
Yaşadıkça bir şeyler görülüyor,
Yaşam yaşanıyor ömürler bitiyor..

Gelin görün ben ne hallerdeyiz,
Kendini kaybetmiş beyhudeyiz,
Bakarız ama güzellikler görmeyiz,
Hepimiz değişik, değişik hallerdeyiz..

Ömür deriz yeni güne gün ekleriz,
Sevmek deriz gönülden severiz.
Ömrümüzde geçmiyor çilelerimiz,
Gam ve kederleri birbirine ekleriz..

Biz biziz neden böyle dertleniriz,
Hüzün ve kederle yaşayıp gideriz,
Yaşamda neler, neler göreceğiz,
Bir toprak olup da dönülmeze gideceğiz.

Bir gün olup ta bizde güleceğiz,
Güzel günler çok yakın göreceğiz,
Ömrün sonuna doğru ilerleyeceğiz,
Yaşam sonunda yok olup gideceğiz..