gözlerin bir ihanetin nöbetçisi uykularımda
ağlayışlarımı simgeliyor bak kopan her yıldız gökyüzünden
sen yıldızları seyrede dur güselim
son yıldızı bekle 32 dişinle
belki gelir beyaz atlı prensin gecelerine

bizler olamadık azrailin peşine takılıp can alamadık
kalp kırıp atamadık yaşananları bir çöp konteynırına
serseri kurşunlara hedef tahtası olduk
şarjör bitmedi biz yok olduk


gözlerimizin menekşeleri oldu bifiil
soldular son damlalarında kopan kıyametin cumasında
kaldırıldı naaşımız yok olduk

söyleyemedik ki biz dilimizin ucundakilerini!! hep korktuk
sarılamadık doyasıya sevdamıza bizim gözlerimizin damlaları oldu
nisan yağmurlarına tutulduk yok olduk


bizde isterdik elbet güneşin doğuşunu izlemek
bir kahvehane köşesinde sabahlarken buldular
yagmur yağıyordu güneşi göremedik
son damlalarına denk geldik hayatın yok olduk...

FEYYAZ TOPAL...