Yârenlerle sohbetin hazzını tattı gönül
Vuslata vardım yine sevgi güzergâhında
Istırabı, acıyı, kederi attı gönül
Yaramı sardım yine dostların dergâhında

Yürekten selam verdim candan selamlar aldım
Ney ile çağladım da kemanla sessiz kaldım
Aşk-ı muhabbet ile yandım fasıla daldım
Eriyen kardım yine dostların dergâhında

Leylâ ile Mecnun`un öyküsünü dinledim
Şirin ile ağladım, Ferhat oldum inledim
Şimdiki sevdâların aslı yokmuş anladım
Çöldeki hardım yine dostların dergâhında

Sedirde nargilemle acı kahvemi içtim
Yunusu okudular bittim kendimden geçtim
Sevgiden libas giydim, nefrete kefen biçtim
Âleme yârdım yine dostların dergâhında

Hilâl ile yıldıza yüzük taktım sözledim
Rüzgârları üşüttüm, alevleri közledim
Düşlerimi öldürdüm, hayâlini özledim
Hasreti vurdum yine dostların dergâhında

Gece gülümsüyorken usul usul sabaha
Cemâlin düştü suya, yürek tutuldu âha
Yanağında gamzeye, gözündeki siyaha
Saati kurdum yine dostların dergâhında

Ayrılığın vaktiydi hazan çağırıyordu
Gökten nur yağıyordu, ezan çağırıyordu
Âlemleri rahmetle yazan çağırıyordu
Huzura durdum yine dostların dergâhında