’Kivi’li karikatür, Trabzon’a bir çeşit,
Gülmeyi unutmuşa, Türksesi bin- bir çeşit.

Kotbaş’ı, Sümer’leri, sayın Özkara, İlhan,
Ne nokta, Zafer ile Tamer Küçük on tam.

On kişilik takıma, edın beni kaleci,
Gülmeden duramayrım, sanki pişmiş kelleci.

Habu zamanda ilâç, karikatür bedâva,
Hamsi var iken neysa, şimdi halım Mudara.

Kapi- kapi dolaştım, dosta ancak ulaştım,
’Kivi’li sayfalara, ne da çabuk aliştım.

Cumartesi’den çıkar, bizım olgun ’Kivi’ler,
İki gaste istedım, geri kalani da ver.

Kolay gelsın Uşaklar, kalemınize sağlık,
Bizim çevre, dik- yokuş! ’Kivi’de var ferahlık.

Simid ile Kivi ye, vitamin al vücûda,
Karikatürler güzel, takdirler var ucunda.

Kadir’im. Çizemem ki, sizler gibi resimi,
Harfler ile belledim, yazarım ben sesimi.

Hepimiz bir olunca, yıllar geçer bakarsın,
Bizim mîzâhımız bu, şimdiden al satarsın.

Haftaya cumartesi, beklerim tekrar sizi,
Gözüm yollarda inan, boş geçme sakın bizi.

Kadir Yeter. TRABZON.
Kivi Mizah Sayfası (2002 Yılı, Türksesi Gazetesi).