Hiç ummadığım ve unutamadığım an

Sessizliğin derinliklerinden akan zamanda halini anlamamam

Serkeşliğimin avuntularıyla ve korkuların umutlarıyla seni asla anlayamamam



Gül kendi ikliminde ulviyete açılır

Bülbül hilkatin bulvarlarında şakıyarak anlayana umut dağıtır

Yaprak çaresiz bir gün dalı bırakır ve ağaç hazan içinde zamanı sana anlatır



Korkma umutlarını buhranla budama

Dirliğin sermayesizde gizlenen birliği iradeyi tercihinle boğma

Hamaset içinde soluma ve sıra dışı kalıplar içinde aklını prangaya asla vurma



Kul hakka değil de nefsine amade ise

Zanlar içinde kaybolan badirede çürüyen anlamsız bir nefesse

Aşk nefsi ve zevki tenlerin solgunluğunda ömür içinde biran murakabe edilirse



Kalbin sayfaları dürülerek fersizleşirse

Ruh keldi insicamında takatsizleşerek sefihliğe terk edilirse

İnsan, manasıyla anlam kazanan can, beşer hüviyetine mahkûm olan çaresizdir



Hürriyet, sekilerliğin bariz zaafıdır

Ne kadar varlık ise bir o kadarda hesapsız zaman hasımdır

Kul ikliminde insan farklıdır, ahir için saklanan muazzamdır lakin kim farkındadır



Selviler kömürleşirken ati sunuyorlar

Sağanaklar toprağı bulurken bilmem ki kime ne anlatıyorlar

Cesetler aleni olarak teşhir edilirken nazar eden can, ancak vah çekilen o zaman



Kime neyin kefaletini tevdi ediyor

Yasalar insan kimliğinde yozlaşmalara fevkalade kapımı aralıyor

Entrikalar kime nasıl kimlik unsurundaki hakikatleri anlatarak maslahatlar sunuyor



Devlet içinde var edilen hiddet

Ürpertiler içinde deşifre edilirken aydın kimliği çok acizleşiyor

Hükümran kuvvetler alışıla gelen teranelerini cahilliğin sayfalarında kayıt düşüyor



Öze dönüş gönül için şarttır

Ölüm mutlaka şafaklar için hicrani çırpınışların açmazlarıdır

Hak ne için vardır ve hakikat kim için anlamlı olan fevkalade seviyeli bir felahtır





Mustafa CİLASUN