Enbiyanın ve dahi evliyanın en başı;
Muhammed Mustafa’dır (S.A.V.) hilkatin temel taşı.

O beşerdi ve lakin, Fevkinde mahlûkatın;
Nüvesi ve de özü, Muazzam kâinatın.

Çok çetin bir devrede tebliğe memur oldu;
Altmış üç yıl yaşadı, Ümmete örnek kuldu.

Ahir zaman nebisi başka Resul yok vâki;
Varisler olacak ki, kalsın dinimiz bâki.

İşte o varisler ki kavi otuz üç halka;
İlim, feyiz, nur ile cümlesinde alaka.

Ebu Bekri Sıddıkla (R.A.) Sevr-de temel atıldı;
Hiç sönmeyecek ışık mağarada yakıldı.

En başta Ebu Bekir (R.A.) sonra şah Selman-ı Pak;(R.A.)
Nurdan çığır açıldı, gönüllerde ak mı ak!

Kasım bin Muhammed ki ( k.s.) feyizdir onun aş’ı;
Secdeleri ıslatır, Seherlerde gözyaşı.

İmam Caferi Sadık ( k.s.) Elmastır az bulunur;
Sevgi ve Muhabbeti, Ümmete arz olunur.

Beyazıt’ı Bestamî,( k.s.) Zamanının sultanı;
Rabbim seçmiş bunları, ey gafil iyi tanı.

Ebu-l Hasan harkanî, ( k.s.) Anadolu’ya bekçi;
Ebu Ali Farmidi ( k.s.) Nur bağında çiçekçi.

Yusuf’u Hamedanî,( k.s.) Yesevî’nin hocası;
Ve açmış Gül zarın da, Gucduvanî (k.s.) goncası.

Ebu Bekir’den (R.A.) sonra, ikinci büyük kutup;
Ab-dul Hâlıkı veli,( k.s.) Masiva’yı unutup.

Hace Arif Rivgirî, ( k.s.) Mahmut İncir Fağnevî, ( k.s.)
Arif’i Ramitînî; her biri ilim evi.

Muhammed Baba Semas,( k.s.) Seyyidi Emir Kilal; ( k.s.)
Muhammed Bahaüddin, ( k.s.) üçüncü büyük hilal.

On beşinci nur halka, sırrın sırlı sırdaşı;
Nak-şı bent olmuş gönle, Nefis ile savaşı.

Alaaddin-i Attar, ( k.s.) Yakup Cehr’i peş peşe;
Cümle varisi Resul, Nur vermişler Güneşe.

Übeydullah Ahrar’la, ( k.s.) Hace Muhammed Zahit;( k.s.)
Derviş Mehmet (k.s.) cümlesi, Nur yolunda mücahit.

Muhammed Haceğî ve ( k.s.) Muhammed Bakî Billah; ( k.s.)
İmamı Rabbani’yi, ( k.s.) Rahmet göndermiş Allah. C.C.

İki bininci yılın Müceddidi Serhendî;( k.s.)
O ki dördüncü büyük, Kutup başı efendi.

Hace Muhammed masum, ( k.s.) Babasının göz nuru,
Şeyh Seyfüddin Arif ki;( k.s.) Zamanının süruru.

Muhammed Nur Bedvanî, ( k.s.) Şemsüddin Habibullah, ( k.s.)
Abdullah-ı Dehlevî ( k.s.) ve cümlesi Ehlullah.

Hafız-ı Ebu Sait, ( k.s.) Habibullah Can-ı Canan, ( k.s.)
Muhammed Mazhar iş-an, ( k.s.) Can-ı Canan nur saçan.

Mevlana Sıracüddin, ( k.s.) otuz ikinci durak;
Sona yaklaştık artık, ortalık biraz kurak.

İşte bu çorak iklim, bir daha yeşerecek;
Son varisi Resulle, olgunlaşıp erecek.

Nur halkanın en sonu, hem maddi hem manevi;
Ebu-l Faruk Süleyman Hilmi Silistirevî. (k.s.)

İlmi aydınlatacak, yevmi kıyama kadar;
Hoca paşa sofrası, nasibi olan tadar.

Rabbim seçti hepsini dinine hâdim kıldı;
Nefis Şeytan kahroldu, Esfelîn’e yıkıldı.

Salât Selam Resûl’e, Hem de varislerine;
Garibî dost ol, dost kal, Cemî-i cümlesine…


Garibî-Salih Yıldız…….04.04.2009


(S.A.V.)Sallallâhu Aleyhi Vesellem.(Salât ve Selam onun üzerine olsun.)
(R.A.) Radıyallahü anh.(Allah c.c.ondan razı olsun.)
(K.S.) Kuddise Sırrıhû (Allah c.c. Onun sırrını mukaddes etsin)
(C.C.) Celle Celâlühü.(Onun şanı çok yücedir)






.