Korkuların sisli gecelerin derin karanlığında başlarken
Hasretin rüzgârıdır hazanın sokaklarından hüzünleri ruhuna dolduran
Kasırgaların eşliğindedir bulutların çılgın dansları
Yokoluşudur yağmur damlalarının çatlamış toprakla buluşması

Duygularının sırlı köşelerinde hissettiğin çaresizlikdir
Sessiz ağlayışında ki umutsuz gözyaşlarının damla damla son tükenişi
Yaşamdan bıkmışçasına ölüme haykırışların çığlıklarında
Öyle bir çiledir ki yumaklaşmış, dolaşmış yaşamının derinliğine
Çözmek istedikçe iyice dolaşan karmaşa içinde bıkmışsın yaşamından
Güçsüz, çaresiz, sele kapılmış düşüncelerinin çırpınışlarındasın

Kendinin yazmadığı bir kaderse hükmüne boyun eğdiğin
Kara yazgımmış diye sahiplendiğin yaşanmışlığındaki hikâyen
Yazmadığın kaderinin mahkûmiyetidir düşüncelerine prangaları vuran
Ama bilemezsin kahırlarının sessiz çığlıklarının iniltisinde yitip gittiğini
Ne kadar acımasızdır başkalarının elinde, sanki eli kanlı katil
Çıkar yol bulmaya çalıştıkça saplar zehirli hançerini yüreğine
Umutsuz bir bakış, çaresiz bir iç çekiş ve sessiz bir çığlık
Kahredersin dünyaya geldiğine, yaşadığına, yaşayacağına

Tutunduğun koskoca zannettiğin çınarlar elinin altında tek tek yıkılıp gitmiştir
Korkularından yüreğine çelikten zırhlar örmüşsün
Kaderine nefret duyuşundan gönül kapını sevgiye kapatmışsın
Yaşayamadığın sevginin iç hesaplaşmasında duyduğun isyanların
Prangalanmış yüreğine verdiğin kürek mahkûmiyeti yargısız infazındır

Düşüncelerinin köşesinde kalan kurtuluş kırıntısında idam sehpasına yürürken
Kaderin zalim zincirini kırabilmen için son bir umutla içten bir yalvarışındır
Uzaktan sana doğru uzanan eli tutup tutmamak kararsızlığındayken
O el sen fark etmeden çoktan kader zincirini kırıp atmıştır
Ve bitti dediğin anda bırakmamak üzere sımsıkı sarılarak kucaklamıştır

Korkuların yıldızlı gecelerin ışıltısında biterken
Sevginin rüzgârıdır baharın sokaklarından mutlulukları ruhuna dolduran
Mehtabın eşliğindedir bulutların çılgın dansları
Varoluşudur çatlamış toprağın yağmur damlalarıyla buluşması