8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1754
Okunma
Çöllerde Mecnun’un koşusu gibi,
Yavaş yavaş ilerler istikbale,
Manasıyla kuvvet verir canlara,
Kavuşturur en gerçek istiklâle,
Kara gecelere aydınlık katar,
Mahzun gönüller gülistana döner.
Yangın toprakları yağmura tutar,
En zalim duygular onunla söner.
Her zaman temizdir, yeşildir özü,
Güzelliği gül yüzlere karışır.
Yüzyıllardır yanar tükenmez közü,
Sıcaklığı güneş ile yarışır.
Kerem’le Aslı’yı Hakk’ta yandırdı,
Alpler engelleri onunla aştı.
Mevlana’yı halis aşka kandırdı,
Koçyiğitler hedeflere ulaştı.
İbrahim TAŞ
Cevap Yaz