27
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1833
Okunma
Hakkın emri ile melek can aldı
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Yattı horlamadan uykuya daldı
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Çiçeklerle süsler oldum kabrini
Rahmetli severdi yüce Rabbini
Allah tüm dulların versin sabrını
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Kuzularım melül melül baktılar
Anam anam diye ağıt yaktılar
Bulanık sel oldu coştu aktılar
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Taziyeye geldi onlarca kadın
Dediler ‘kötüye çıkmasın adın
Başın bağlayalım olsun muradın’
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
‘Kim pişirir senin ekmek aşını
Kim silecek senin şu göz yaşını
Bırakmayız boynu bükük başını’
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Bırakmazlar hayır seven kişiler
Yanımda toplandı talip dişiler
Kimisi yalandan güler ışılar
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Dedim ‘olmaz kadın ben yas tutarım
Onsuz bu denizde yüzmez batarım
Onun hayalini kurar yatarım’
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Ayıptır günahtır kırkı çıkmadı
Gönül bekarlıktan henüz bıkmadı
Kahpe felek daha beni yıkmadı
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Yalnız kaldım artık ben ne yaparım
Gönül bulamadı yoktur ayarım
Yinede istemem var benim arım
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Gönül bıktı yuva çatan kullardan
Allı pullu boya küpü dullardan
Yürüyemez oldum artık yollardan
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Kırkıncı gecede girdi düşüme
Dedi ‘sana izin evlen üşüme’
Bir acı saplandı hemen döşüme
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
İzin aldım ama rahat olamam
Horlamayan hatun arar bulamam
Eski günler gibi saç baş yolamam
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Hocaya danıştım dedi ‘anam var’
Muhtara uğradım der ‘kaynanam var’
Dedim gönül ’dünya artık sana dar’
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Ziyaret eyledim kabrine vardım
Toprağını aldım bağrıma sardım
El açtım Af diye hakka yalvardım
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Ölmeden mezara koydum canımı
Ben görmedim böyle sadık hanımı
Bırakmadı kötü günde yanımı
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
Şimşek gibi çakıp gürlesen keşke
Elinde merdane parlasan keşke
Zeki Tombul söyler horlasan keşke
Karım öldü dostlar şimdi dul kaldım
ZEKİ TOMBUL