......................................Âlemlere Rahmet olarak geldin
......................................Danimarka’ya felâket mi oldun!..
......................................Ne istediler
......................................Ne istiyorlar
......................................Ya Resulullah?

Sen benim canımsın, canım, Resul’üm!
Gelişinle bitti, dünyada zulüm.
Bize vız geliyor, sonunda ölüm
Olsa da yolundan dönmeyiz, asla! ..

Sen, tek yol gösteren, en büyük önder!
Bize oralardan da ışık gönder!
Yüreğimden bir ses: ’Geriye dön!’ der
Çağırsam, gelmezsin yerinden, asla!

Bizi buralarda öksüz bıraktın
Irmak oldun, nurlu tek yola aktın.
Düşte gözlerime bir kere baktın...
Ben, öyle bir bakış görmedim, asla!

Kalkan olsam, sana gelen oklara!
Yolunu göstersem; aza, çoklara!
Nur sofralar kursam; aça, toklara!
Şeref misafirim olmazsın, asla…

Önüne gerilsem, Nesibe gibi
Hayatımı versem, bir hibe gibi
Yaşasam bir adak, rahibe gibi
Akıtsam kanımı; yetinmem, asla!

Kılıçlar doğrasa da parça parça
Tüm oklara hedef olsam, naçarca
Dönüp dönüp ölsem de defalarca
Mertebe beklemem, istemem, asla!

Sana dokunmasın, rüzgârlar bile!
Yüzüne değmesin, yağmurlar bile!
Sana ilişmesin, rüyalar bile!
Ben ölürüm, sana kıyamam, asla! ..

Can veririm, akan tek gözyaşına! ..
Bin kez ölsem çok az, güzel başına!
Âşık oldum; yüze, göze, kaşına…
Aşkımı ifade edemem, asla!

Sen benim canımsın, canım Resul’üm!
Canımdan ötesin, az gelir ölüm!
‘Sonsuz kere sonsuz’ kere ölürüm! ..
Sevgimi anlatmam imkânsız, asla!

Felç olurdum, seni gördüğüm yerde!
Oysa deva idi gözlerin derde…
Nerdesin Resul’üm, nerdesin, nerde?
Seni bir kez görmek mümkün mü? Asla!

’Öldü…’ desem, ölüm sana değemez! ..
Bir gül atsam, gülüm sana değemez.
Bundan sonra zulüm bize değemez!
Zalimlere geçit vermeyiz, asla! ..

Bize bıraktığın kutsal emanet
O/Nur/la korunur, bil, itimat et!
Ona ilişmeye niyetli, lânet
İnsanlara taviz vermeyiz, asla! ..

Onur BİLGE