Kuraban oduğum yaradanım...
Çok güzel altı evlat verdi,
Yemedim yedirdim,
Giymedim giydirdim,
Aç kaldım okuttum...

Sonunda hepsi gelinlik kız oldu.
Şu anda biri evde..

Ve.. hiçbiri mutlu olamadılar.
Çünkü yürekleri tertemizdi.
Kötülük nedir bilmezler,
Kİmseye hainlik düşünmezlerdi,
Herkese yardım eder
Herkes tarafından takdir edilirlerdi.

Ve.. hiç biri mutlu olamadı.
Çünkü öğretmiştim onlara,
Sana kötülük yapana sen iyilik yap,
Senden bir adım uzaklaşana, sen on adım git.

Eşine, annesine, babasına ve tüm ailesine
saygılı olmayı öğretmiştim...

Ve... hiç biri mutlu değil.
Çünkü Allah cc sevdiği kullarına dert verir çektirirmiş.

Ve... mutlu değiller
Çünkü, eşleri kimi anacı, kimi yoz, kimi alkolik, kimi sinir hastası..

Ve... İçlerinden biri mutlu olacaktı,
Onlarında başka yerden kolları kırıktı.

Şimdi bir kızım var.
Onuda korkuyorum evlendirmeye
Onunda kaderi ablaları gibi olur diye...