2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1015
Okunma
Ölüm kokusunu çoktan getirmişti
Saate hiç bakmadım, zaman önemsizdi
Hiç ama hiç teselli aramadım,
Bu saatten sonra derman gereksizdi.
Sıkıştırmıştı ecel bir köşede
Kaçış yolu olmayan bir yerde
Nefesim kesik kesik geçiyordu çiğerimden
Artık pişmanlık anlamsızdı.
Suratını asmıştı güneş, ısıtmıyordu
Annem bile artık bana karışmıyordu
Sanki farkındaydı herkes
Ölüm anım çok zamansızdı.
Kahpe bir hançerdi dost elinden gelmiş
Bir kararsız bakıştı o an,
Yolculuktu belki de dünyadan dünyaya...
Yani toprak istekliydi beni sarmaya
Takım elbisem geldi aklıma kefeni görünce
Sevdiğim gelmedi aklıma, yâr kalpte ölünce
Her şey bomboş dedim kendi kendimce
Artık yaşam kapıları kapanmıştı, hayat kuralsızdı.
Hiç korkum yoktu korku bedende kalmıştı sanki
Bir ruhun yükselişiydi o yankı,
Öyle sessiz dönüyordu ki dünyanın çarkı
Bütün koşuşturmacalar amansızdı.
Ölüm buydu demek, yaşama çizgi çekmek
Kader yarım yazılmış demek yirmimde gömülmek
Bakınca göründü aynada ki acı gerçek
Beden ölü ruh yaşıyordu...
Ceyhun ALTUNKAŞ